Xanax Retard 0,5mg Tabl 30

• Angst
• Paniekstoornis met of zonder agorafobie

Welke stoffen zitten er in dit middel?

 De werkzame stof in dit middel is alprazolam. Iedere tablet bevat 0,5 mg, 1 mg, 2 mg of 3 mg alprazolam.

 De andere stoffen in dit middel zijn lactose, methylhydroxypropylcellulose, watervrije colloïdale silica en magnesiumstearaat. Daarnaast bevatten de blauwe tabletten van 0,5 mg en 2 mg indigokarmijn (E132) in de vorm van aluminiumlak als kleurstof.

Benzodiazepinen, waaronder alprazolam, veroorzaken een additief onderdrukkend effect op het centraal zenuwstelsel (CZS) indien samen gebruikt met andere psychotropen, anticonvulsiva (geneesmiddelen tegen stuipen), antihistaminica (geneesmiddelen tegen allergie), alcohol en andere middelen die werkzaam zijn op het CZS.

Gelijktijdig gebruik van Xanax Retard en opioïden (sterke pijnstillers, geneesmiddelen voor substitutiebehandelingen en bepaalde geneesmiddelen tegen hoesten) verhoogt het risico op slaperigheid, moeilijk ademhalen (onderdrukking van de ademhaling), coma en kan levensbedreigend zijn. Om deze reden mag gelijktijdig gebruik uitsluitend worden overwogen als er geen andere behandelingsopties mogelijk zijn.

Als uw arts echter Xanax Retard voorschrijft tegelijkertijd met opioïden, moet uw arts de dosering en de duur van de gelijktijdige behandeling beperken.

Breng uw arts op de hoogte van alle opioïde geneesmiddelen die u neemt en volg de aanbevelingen van uw arts over de dosering zorgvuldig op. Het kan nuttig zijn uw vrienden of naasten te informeren dat ze moeten letten op de hierboven vermelde tekenen en symptomen. Neem contact op met uw arts als u dergelijke symptomen ervaart.

Volgende geneesmiddelen kunnen het effect van alprazolam verhogen:

 ketoconazol, itraconazol of andere antimycotica van het azoltype (tegen infecties die door schimmels zijn veroorzaakt). Gelijktijdig gebruik wordt daarom niet aanbevolen.

 nefazodon, fluvoxamine, fluoxetine (tegen depressie), propoxyfeen (krachtige pijnstiller), sertraline, orale contraceptiva, diltiazem (tegen verhoogde bloeddruk), macrolide antibiotica zoals erythromycine en clarithromycine, cimetidine (vermindert de afscheiding van maagzuur).

Volgende geneesmiddelen kunnen het effect van alprazolam verminderen:

 carbamazepine, fenobarbital, fenytoine (gebruikt bij epilepsie)

 rifampicine (bij tuberculose)

 sint-janskruid (kruidengeneesmiddel gebruikt bij depressie).

Zoals elk geneesmiddel kan ook dit geneesmiddel bijwerkingen hebben, al krijgt niet iedereen daarmee te maken.

De bijwerkingen die met een behandeling met alprazolam geassocieerd werden bij patiënten die deelnamen aan gecontroleerde klinische studies, en met de ervaring na het op de markt brengen (*), waren de volgende:

Zeer vaak voorkomende bijwerkingen (kan meer dan 1 persoon op 10 treffen):

 depressie

 sedatie (inslapen), slaperigheid, verlies van het coördinatievermogen van bewegingen,

geheugenstoornissen, spraakstoornissen (dysartrie), duizeligheid, hoofdpijn

 constipatie, droge mond

 vermoeidheid, prikkelbaarheid

Vaak voorkomende bijwerkingen (kan tot 1 persoon op 10 treffen):

 eetlustverlies

 verwardheid, desoriëntatie, verminderd libido, angst, slapeloosheid, zenuwachtigheid, verhoogd

libido

 evenwichtsstoornissen, coördinatiestoornissen, aandachtsstoornissen, abnormaal overmatige

slaapbehoefte (hypersomnie), lethargie (duidelijk verzwakte staat), beven

 troebel zicht

 misselijkheid

 huidontsteking (dermatitis)*

 seksuele disfunctie*

 gewichtsafname, gewichtstoename

Soms voorkomende bijwerkingen (kan tot 1 persoon op 100 treffen):

 manie* (overdreven activiteit en abnormale staat van opwinding) (zie rubriek 2. "Wanneer moet u

extra voorzichtig zijn met dit middel?"), hallucinaties*, woede*, agitatie*,

geneesmiddelenafhankelijkheid

 amnesie

 spierzwakte

 incontinentie*

 onregelmatige maandstonden*

 ontwenningssyndroom

Bijwerkingen met niet bekende frequentie:

 stoornissen van het autonoom zenuwstelsel*, tonusstoornissen (dystonie)*

 Quincke oedeem*

 fotosensibiliteit*

 verhoging van de productie van prolactine*

 hypomanie*, agressiviteit*, vijandigheid*, abnormale gedachten*, psychomotorische

hyperactiviteit*, geneesmiddelenmisbruik

 maagdarmstelselstoornissen*

 leverontsteking (hepatitis)*, leverstoornissen*, geelzucht*

 urineretentie*

 verhoging van intra-oculaire druk*

 perifeer oedeem*

De volgende bijwerkingen werden eveneens gemeld:

Zelden voorkomende bijwerkingen (kan tot 1 persoon op 1000 treffen):

 cholestase (vermindering van de galafscheiding)

 agranulocytose (afwezigheid van bepaalde witte bloedlichaampjes in het bloed)

 respiratoire depressie bij CARA-patiënten

 allergische reacties of ernstige, mogelijk levensbedreigende allergische reacties (anafylaxie)

 sporadische afwijkingen van ovulatie en verhoging van borstvolume

 anorexie (eetlustverlies)

De volgende bijwerkingen van benzodiazepinen werden zelden of heel uitzonderlijk vermeld:

vermoeidheid, tekenen van paranoia, psychische en fysieke afhankelijkheid,

ontwenningsverschijnselen (hoofdpijn, spierpijn, extreme angst, prikkelbaarheid, gevoel van

irrealiteit (derealisatie), depersonalisatie (verlies van gevoel met de fysieke en mentale realiteit),

slechthorendheid, verstijven en tintelen van de extremiteiten, overgevoeligheid voor lawaai en

fysisch contact, epileptische aanvallen).

Reboundfenomenen zoals slapeloosheid en angst kunnen optreden bij stopzetting van de behandeling.

Ook gemoedsveranderingen, angst, slaapstoornissen en rusteloosheid kunnen hiermee gepaard gaan.

XANAX is gecontra-indiceerd bij:
• myasthenia gravis
• overgevoeligheid voor alprazolam, benzodiazepines of voor één van de in "Samenstelling" vermelde hulpstoffen
• ernstige respiratoire insufficiëntie
• slaapapnoe sydroom
• ernstige leverinsufficiëntie
• kinderen onder de 6 jaar.

Volwassenen

• Gebruikelijke startdosis: 1 mg per dag, verdeeld over 1 of 2 innamen
• Maximale dagelijkse dosis: 4 mg, verdeeld over 1 of 2 innamen
• Startdosis: 0,5 tot 1 mg, voor het slapen gaan
• De dosis mag maximaal met 1 mg om de drie tot vier dagen worden verhoogd
• Maximale dagelijkse dosis: 10 mg

Toedieningswijze

• Tablet zonder kauwen inslikken met een weinig water